श्रीरुद्राष्टकं ( तुलसीदास )
नमामीशमीशान निर्वाणरूपं विभुं व्यापकं ब्रह्मवेदस्वरूपम् ।
निजं निर्गुणं निर्विकल्पं निरीहं चिदाकाशमाकाशवासं भजेऽहम् ॥ १॥
निराकारमोंकारमूलं तुरीयं गिरा ज्ञान गोतीतमीशं गिरीशम् ।
करालं महाकाल कालं कृपालं गुणागार संसारपारं नतोऽहम् ॥ २॥
तुषाराद्रि संकाश गौरं गभीरं मनोभूत कोटिप्रभा श्री शरीरम् ।
स्फुरन्मौलि कल्लोलिनी चारु गङ्गा लसद्भालबालेन्दु कण्ठे भुजङ्गा ॥ ३॥
चलत्कुण्डलं भ्रू सुनेत्रं विशालं प्रसन्नाननं नीलकण्ठं दयालम् ।
मृगाधीशचर्माम्बरं मुण्डमालं प्रियं शंकरं सर्वनाथं भजामि ॥ ४॥
प्रचण्डं प्रकृष्टं प्रगल्भं परेशं अखण्डं अजं भानुकोटिप्रकाशम् ।
त्रयः शूल निर्मूलनं शूलपाणिं भजेऽहं भवानीपतिं भावगम्यम् ॥ ५॥
कलातीत कल्याण कल्पान्तकारी सदा सज्जनानन्ददाता पुरारी ।
चिदानन्द संदोह मोहापहारी प्रसीद प्रसीद प्रभो मन्मथारी ॥ ६॥
न यावद् उमानाथपादारविन्दं भजन्तीह लोके परे वा नराणाम् ।
न तावत्सुखं शान्ति सन्तापनाशं प्रसीद प्रभो सर्वभूताधिवासम् ॥ ७॥
न जानामि योगं जपं नैव पूजां नतोऽहं सदा सर्वदा शम्भु तुभ्यम् ।
जरा जन्म दुःखौघ तातप्यमानं प्रभो पाहि आपन्नमामीश शम्भो ॥ ८॥
रुद्राष्टकमिदं प्रोक्तं विप्रेण हरतोषये ।
ये पठन्ति नरा भक्त्या तेषां शम्भुः प्रसीदति ॥
॥ इति श्रीगोस्वामितुलसीदासकृतं श्रीरुद्राष्टकं सम्पूर्णम् ॥
namāmīśamīśāna nirvāṇarūpaṁ vibhuṁ vyāpakaṁ brahmavedasvarūpam ।
nijaṁ nirguṇaṁ nirvikalpaṁ nirīhaṁ cidākāśamākāśavāsaṁ bhaje’ham ॥ 1॥
nirākāramoṁkāramūlaṁ turīyaṁ girā jñāna gotītamīśaṁ girīśam ।
karālaṁ mahākāla kālaṁ kr̥pālaṁ guṇāgāra saṁsārapāraṁ nato’ham ॥ 2॥
tuṣārādri saṁkāśa gauraṁ gabhīraṁ manobhūta koṭiprabhā śrī śarīram ।
sphuranmauli kallolinī cāru gaṅgā lasadbhālabālendu kaṇṭhe bhujaṅgā ॥ 3॥
calatkuṇḍalaṁ bhrū sunetraṁ viśālaṁ prasannānanaṁ nīlakaṇṭhaṁ dayālam ।
mr̥gādhīśacarmāmbaraṁ muṇḍamālaṁ priyaṁ śaṁkaraṁ sarvanāthaṁ bhajāmi ॥ 4॥
pracaṇḍaṁ prakr̥ṣṭaṁ pragalbhaṁ pareśaṁ akhaṇḍaṁ ajaṁ bhānukoṭiprakāśam ।
trayaḥ śūla nirmūlanaṁ śūlapāṇiṁ bhaje’haṁ bhavānīpatiṁ bhāvagamyam ॥ 5॥
kalātīta kalyāṇa kalpāntakārī sadā sajjanānandadātā purārī ।
cidānanda saṁdoha mohāpahārī prasīda prasīda prabho manmathārī ॥ 6॥
na yāvad umānāthapādāravindaṁ bhajantīha loke pare vā narāṇām ।
na tāvatsukhaṁ śānti santāpanāśaṁ prasīda prabho sarvabhūtādhivāsam ॥ 7॥
na jānāmi yogaṁ japaṁ naiva pūjāṁ nato’haṁ sadā sarvadā śambhu tubhyam ।
jarā janma duḥkhaugha tātapyamānaṁ prabho pāhi āpannamāmīśa śambho ॥ 8॥
rudrāṣṭakamidaṁ proktaṁ vipreṇa haratoṣaye ।
ye paṭhanti narā bhaktyā teṣāṁ śambhuḥ prasīdati ॥
॥ iti śrīgosvāmitulasīdāsakr̥taṁ śrīrudrāṣṭakaṁ sampūrṇam ॥